咏yǒng史shǐ苏sū武wǔ
中zhōng郎láng出chū玉yù门mén,,簜dàng节jié照zhào绝jué域yù。。使shǐ指zhǐ未wèi分fēn明míng,,奇qí祸huò谁shuí能néng测cè。。
剑jiàn钝dùn割gē不bù深shēn,,一yī朝cháo来lái海hǎi北běi。。霜shuāng风fēng入rù氍qú毹shū,,冰bīng雪xuě冻dòng服fú匿nì。。
老lǎo羝dī石shí女nǚ儿ér,,岁suì久jiǔ无wú出chū息xī。。遣qiǎn来lái小xiǎo居jū次cì,,无wú何hé乳rǔ通tōng国guó。。
古gǔ人rén凛lǐn垂chuí戒jiè,,男nán女nǚ及jí饮yǐn食shí。。多duō少shǎo英yīng雄xióng人rén,,此cǐ心xīn灭miè不bù得dé。。
万wàn里lǐ十shí九jiǔ年nián,,费fèi尽jǐn一yī生shēng力lì。。归guī来lái麒qí麟lín中zhōng,,愁chóu绝jué远yuǎn山shān色sè。。
中郎出玉门,簜节照绝域。使指未分明,奇祸谁能测。
剑钝割不深,一朝来海北。霜风入氍毹,冰雪冻服匿。
老羝石女儿,岁久无出息。遣来小居次,无何乳通国。
古人凛垂戒,男女及饮食。多少英雄人,此心灭不得。
万里十九年,费尽一生力。归来麒麟中,愁绝远山色。
最新更新