豫让论

豫让论朗读

rànglùn

shìjūnzishēnshìzhǔmíngzhīdāngjiéjǐnzhìmóuzhōnggàoshàndàoxiāohuànwèixíngbǎozhìwèiránshēnquánérzhǔānshēngwèimíngchénwèishàngguǐchuíguāngbǎishìzhào耀yàojiǎnwèiměigǒuzhīnéngwēiwèiwèiluànzhīxiānérnǎijuānyǔnmìngbàizhīhòudiàomíngxuànshìhàiyóujūnziguānzhījiēsuǒ

gàichángyīnérlùnzhīràngchénshìzhìzhàoxiāngzishāzhìràngwèizhībàochóushēngmínglièlièsuīzhīwèizhōngchénshìràngzhīzhōngchùzhīdàoyǒuwèizhōngzhěcúnyānguānshēntūntànwèiyǒuyuēfánsuǒwèizhěnánjiāngkuìtiānxiàhòushìzhīwèirénchénér怀huáièrxīnzhěwèifēizhōngguānzhǎnsānyuèxiāngzizhōngxíngshìérzhìràngyīngyuēzhōngxíngshìzhòngréndàizhòngrénbàozhīzhìguóshìdàiguóshìbàozhīérlùnrànghàn

duànguīzhīshìhánkāngrènzhāngzhīshìwèixiànwèiwénguóshìdàizhīérguīzhāngquànzhǔcóngzhìzhīqǐngzhījiāozhìérwángqièzhīshìzhìwèichángguóshìdàizhīérnéngcháhánwèizhīqíngjiànzhìsuīyòngyánzhìmièwángérzhīzhìmóuzhōnggàokuìxīnràngwèizhìdàiguóshìguóshìguózhīshàngdāngqǐngyànzhīzònghuāngbàozhīshíwèiràngzhězhèngchénjiùlièzhūnzhūnránérgàozhīzhūhóuānfēnxiāngqīnduózhīzhìjīnérrénrénérzhī忿fènxīnshēngzhīzhījiāoxīn忿fènzhēngzhēngbàijiāoàoàowángzhūnqièkěnzhìjiàncóngzàijiànzhīzàijiàncóngsānjiànzhīsānjiàncóngjiànzhīshìsuīwánmínglínggǎnzhìchéngshùhánwèishìzhàowéibǎoquánzhìzōngshǒuruòránràngsuīyóushēngshèngzhǎnér

ràngshícéngkāizhǔxīnshìzhīwēiwángyóuyuèrénshìqínrénzhīféixiùshǒupángguānzuòdàichéngbàiguóshìzhībàocéngruòshìzhìérnǎishèngxuèzhīxìngxìnggānzhīliúdàozāidàozāisuīránguóshìérlùnràngdāngcháowèichóuwèijūnchéntiǎnránérzhěyòuràngzhīzuìrén