截jié树shù
种zhǒng树shù当dāng前qián轩xuān,,树shù高gāo柯kē叶yè繁fán。。惜xī哉zāi远yuǎn山shān色sè,,隐yǐn此cǐ蒙méng笼lóng间jiān。。
一yī朝cháo持chí斧fǔ斤jīn,,手shǒu自zì截jié其qí端duān。。万wàn叶yè落luò头tóu上shàng,,千qiān峰fēng来lái面miàn前qián。。
忽hū似shì决jué云yún雾wù,,豁huō达dá睹dǔ青qīng天tiān。。又yòu如rú所suǒ念niàn人rén,,久jiǔ别bié一yī款kuǎn颜yán。。
始shǐ有yǒu清qīng风fēng至zhì,,稍shāo见jiàn飞fēi鸟niǎo还hái。。开kāi怀huái东dōng南nán望wàng,,目mù远yuǎn心xīn辽liáo然rán。。
人rén各gè有yǒu偏piān好hǎo,,物wù莫mò能néng两liǎng全quán。。岂qǐ不bù爱ài柔róu条tiáo,,不bù如rú见jiàn青qīng山shān。。
种树当前轩,树高柯叶繁。惜哉远山色,隐此蒙笼间。
一朝持斧斤,手自截其端。万叶落头上,千峰来面前。
忽似决云雾,豁达睹青天。又如所念人,久别一款颜。
始有清风至,稍见飞鸟还。开怀东南望,目远心辽然。
人各有偏好,物莫能两全。岂不爱柔条,不如见青山。
最新更新