余叔二人岁方再稔相继辞代远承凶问泣赋此篇

余叔二人岁方再稔相继辞代远承凶问泣赋此篇朗读

shūèrrénsuìfāngzàirěnxiāngdàiyuǎnchéngxiōngwènpiān

liǎngniánbēiròuyǎnwěihuāngqiūgòngjǐntáikōngxiānlíngshùqiū

shānjīngxiècǎo宿rénzhúlínyóupíngyuánlèiduōyīntànshìliú