柳liǔ十shí首shǒu
灞岸江头腊雪消,东风偷软入纤条。春来不忍登楼望,万架金丝著地娇。受尽风霜得到春,一条条是逐年新。寻常送别无馀事,争忍攀将过与人。长恨阳和也世情,把香和艳与红英。家家只是栽桃李,独自无根到处生。只为遮楼又拂桥,被人摧折好枝条。假饶张绪如今在,须把风流暗里销。弱带低垂可自由,傍他门户倚他楼。金风不解相抬举,露压烟欺直到秋。终日堂前学画眉,几人曾道胜花枝。试看三月春残后,门