挽wǎn王wáng华huá姜jiāng诗shī
上shàng山shān种zhǒng青qīng松sōng,,大dà海hǎi多duō北běi风fēng。。良liáng人rén虽suī云yún好hǎo,,安ān能néng远yuǎn相xiāng从cóng。。
夫fū子zi为wèi我wǒ言yán,,五wǔ年nián客kè秦qín中zhōng。。得dé偶ǒu曰yuē华huá姜jiāng,,大dà家jiā其qí仪yí容róng。。
华huá姜jiāng为wèi孟mèng光guāng,,华huá夫fū为wèi梁liáng鸿hóng。。一yī日rì念niàn母mǔ老lǎo,,母mǔ老lǎo在zài海hǎi东dōng。。
母mǔ老lǎo儿ér在zài家jiā,,菽shū水shuǐ亦yì得dé供gōng。。今jīn君jūn远yuǎn万wàn里lǐ,,何hé能néng承chéng欢huān同tóng。。
妾qiè愿yuàn从cóng君jūn归guī,,事shì姑gū永yǒng房fáng帏wéi。。但dàn看kàn江jiāng水shuǐ长zhǎng,,誓shì志zhì不bù相xiāng违wéi。。
夫fū何hé洁jié羹gēng饭fàn,,一yī旦dàn泉quán下xià亏kuī。。姑gū生shēng妇fù归guī喜xǐ,,妇fù死sǐ姑gū何hé依yī。。
丈zhàng夫fū不bù得dé志zhì,,万wàn事shì皆jiē已yǐ非fēi。。女nǚ子zi解jiě爱ài才cái,,感gǎn激jī知zhī音yīn稀xī。。
上shàng山shān种zhǒng青qīng松sōng,,松sōng下xià鹤hè高gāo飞fēi。。
上山种青松,大海多北风。良人虽云好,安能远相从。
夫子为我言,五年客秦中。得偶曰华姜,大家其仪容。
华姜为孟光,华夫为梁鸿。一日念母老,母老在海东。
母老儿在家,菽水亦得供。今君远万里,何能承欢同。
妾愿从君归,事姑永房帏。但看江水长,誓志不相违。
夫何洁羹饭,一旦泉下亏。姑生妇归喜,妇死姑何依。
丈夫不得志,万事皆已非。女子解爱才,感激知音稀。
上山种青松,松下鹤高飞。
最新更新