云泉生歌
云泉生,气如云,其心玉堂冰,汪汪万顷澄不清。云将龙变化,水与芙蓉青。
华岳天风动飞鹗,朝阳哕哕孤鸾鸣。云泉生,其家亦贫无一钱,躬耕何用南阳田。
诸侯不荐士,朝廷不求贤,读书试吏东海边。君不见汉留侯,掉舌曾为帝者师。
张镐穷谷一叟耳,丈夫际会各有时。骐骥一日千里驰,未遇伯乐犹鸣悲。
荆山之璧亘光彩,世无卞和谁识之。君于富贵端可期,施之政事无不宜。
浮云漠漠抗高节,君之心兮江水知。捧檄自甘升斗禄,城里青山照书屋。
云泉生歌,元代郭翼
云泉生,气如云,其心玉堂冰,汪汪万顷澄不清。云将龙变化,水与芙蓉青。
华岳天风动飞鹗,朝阳哕哕孤鸾鸣。云泉生,其家亦贫无一钱,躬耕何用南阳田。
诸侯不荐士,朝廷不求贤,读书试吏东海边。君不见汉留侯,掉舌曾为帝者师。
张镐穷谷一叟耳,丈夫际会各有时。骐骥一日千里驰,未遇伯乐犹鸣悲。
荆山之璧亘光彩,世无卞和谁识之。君于富贵端可期,施之政事无不宜。
浮云漠漠抗高节,君之心兮江水知。捧檄自甘升斗禄,城里青山照书屋。
回首西风瓜戍秋,