升shēng天tiān桧guì
青qīng牛niú西xī出chū关guān,,老lǎo聃dān始shǐ著zhe五wǔ千qiān言yán。。
白bái鹿lù去qù升shēng天tiān,,尔ěr来lái忽hū已yǐ三sān千qiān年nián。。
当dāng时shí遗yí迹jī至zhì今jīn在zài,,隐yǐn起qǐ苍cāng桧guì犹yóu依yī然rán。。
惟wéi能néng乘chéng变biàn化huà,,所suǒ以yǐ为wèi神shén仙xiān。。
驱qū鸾luán驾jià鹤hè须xū臾yú间jiān,,飘piāo忽hū不bù见jiàn如rú云yún烟yān。。
奈nài何hé此cǐ鹿lù起qǐ平píng地dì,,更gèng假jiǎ草cǎo木mù相xiāng攀pān缘yuán。。
乃nǎi知zhī神shén仙xiān事shì茫máng昧mèi,,真zhēn伪wěi莫mò究jiū徒tú自zì传chuán。。
雪xuě霜shuāng不bù改gǎi终zhōng古gǔ色sè,,风fēng雨yǔ有yǒu声shēng当dāng夏xià寒hán。。
境jìng清qīng物wù老lǎo自zì可kě爱ài,,何hé必bì诡guǐ怪guài穷qióng根gēn源yuán。。
青牛西出关,老聃始著五千言。
白鹿去升天,尔来忽已三千年。
当时遗迹至今在,隐起苍桧犹依然。
惟能乘变化,所以为神仙。
驱鸾驾鹤须臾间,飘忽不见如云烟。
奈何此鹿起平地,更假草木相攀缘。
乃知神仙事茫昧,真伪莫究徒自传。
雪霜不改终古色,风雨有声当夏寒。
境清物老自可爱,何必诡怪穷根源。
最新更新