史伯友好礼斋
禹门山壁石巃嵷,惊涛拍岸石疑动。奔腾西去疾于飞,千里一折不旋踵。
山水不得独当奇,异气钟人生将种。乃翁阴德及后昆,墓木而今犹未拱。
大儿膂力号绝人,挟槊弯弧贾馀勇。小儿精神大于身,野鹤乘风欲高耸。
人物风流此一时,坐使山河价增重。读书已能了大义,稼穑还知依亩陇。
孰谓人閒杞梓林,肯与樗栎同拥肿。良心一发不可遏,油然而上若泉涌。
悦亲诚身固有道,不得乎友深自悚。一豪骄气不可作,好礼名斋心益悚。
史伯友好礼斋,金朝段克己
禹门山壁石巃嵷,惊涛拍岸石疑动。奔腾西去疾于飞,千里一折不旋踵。
山水不得独当奇,异气钟人生将种。乃翁阴德及后昆,墓木而今犹未拱。
大儿膂力号绝人,挟槊弯弧贾馀勇。小儿精神大于身,野鹤乘风欲高耸。
人物风流此一时,坐使山河价增重。读书已能了大义,稼穑还知依亩陇。
孰谓人閒杞梓林,肯与樗栎同拥肿。良心一发不可遏,油然而上若泉涌。
悦亲诚身固有道,不得乎友深自悚。一豪骄气不可作,好礼名斋心益悚。
敷陈几席待佳士,却扫门庭谢凡冗。善