杜dù沂yí游yóu武wǔ昌chāng,,以yǐ酴tú醾mí花huā菩pú萨sà泉quán见jiàn饷xiǎng,,二èr首shǒu
酴tú醾mí不bù争zhēng春chūn,,寂jì寞mò开kāi最zuì晚wǎn。。
青qīng蛟jiāo走zǒu玉yù骨gǔ,,羽yǔ盖gài蒙méng珠zhū幰xiǎn。。
不bù妆zhuāng艳yàn已yǐ绝jué,,无wú风fēng香xiāng自zì远yuǎn。。
凄qī凉liáng吴wú宫gōng阙quē,,红hóng粉fěn埋mái故gù苑yuàn。。
至zhì今jīn微wēi月yuè夜yè,,笙shēng箫xiāo来lái翠cuì巘yǎn。。
余yú妍yán入rù此cǐ花huā,,千qiān载zài尚shàng清qīng婉wǎn。。
怪guài君jūn呼hū不bù归guī,,定dìng为wèi花huā所suǒ挽wǎn。。
昨zuó宵xiāo雷léi雨yǔ恶è,,花huā尽jǐn君jūn应yīng返fǎn。。
酴醾不争春,寂寞开最晚。
青蛟走玉骨,羽盖蒙珠幰。
不妆艳已绝,无风香自远。
凄凉吴宫阙,红粉埋故苑。
至今微月夜,笙箫来翠巘。
余妍入此花,千载尚清婉。
怪君呼不归,定为花所挽。
昨宵雷雨恶,花尽君应返。