蜡烛有心还惜别,替人垂泪到天明。
多情却似总无情,唯觉樽(zūn)前笑不成。蜡烛有心还惜别,替人垂泪到天明。
杜诗韩笔愁来读,似倩麻姑痒处搔。
杜诗韩笔愁来读,似倩(qiàn)麻姑痒处搔(sāo)。天外凤凰谁得髓(suǐ)?无人解合续弦胶。
商女不知亡国恨,隔江犹唱后庭花。
烟笼寒水月笼沙,夜泊(bó)秦淮(huái)近酒家。商女不知亡国恨,隔江犹唱《后庭花》。
南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
千里莺啼绿映红,水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
山樯谷堑依然在,弱吐强吞尽已空。
碧溪留我武关东,一笑怀王迹自穷。郑袖娇娆(ráo)酣(hān)似醉,屈原憔悴去如蓬(péng)。山樯(qiáng)谷堑(qiàn)依然在,弱吐强吞尽已空。今日圣神家四海,戍(shù)旗长卷夕阳中。
繁华事散逐香尘,流水无情草自春。
繁华事散逐香尘,流水无情草自春。日暮东风怨啼鸟,落花犹似坠楼人。
十年一觉扬州梦,赢得青楼薄幸名。
落魄江南载酒行,楚腰纤细掌中轻。(江南一作:江湖;纤细一作:肠断)十年一觉扬州梦,赢得青楼薄幸名。
东风不与周郎便,铜雀春深锁二乔。
折戟(jǐ)沉沙铁未销,自将磨洗认前朝。东风不与周郎便,铜雀春深锁二乔。
清明时节雨纷纷,路上行人欲断魂。
清明时节雨纷纷,路上行人欲断魂。借问酒家何处有,牧童遥指杏花村。
二十四桥明月夜,玉人何处教吹箫?
青山隐隐水迢(tiáo)迢,秋尽江南草未凋(diāo)。二十四桥明月夜,玉人何处教吹箫?